Okubo Nagayasu-incident (1/2)Een verduisteringszaak in de vroege Edo-periode? Of een politieke verandering? Wat is het “Okubo Nagayasu-incident”?

Politiek factionalisme is altijd aanwezig. Maar zelfs als je verliest, verlies je je leven niet. Tijdens de Edo-periode waren er echter gevallen waarin clans werden vernietigd als gevolg van het verliezen van de strijd om de macht. Eén daarvan was het Okubo Nagayasu-incident dat plaatsvond in 1613. Na de dood van Nagayasu Okubo, die de leiding had over de ontwikkeling van een goud- en zilvermijn, werd hij beschuldigd van het illegaal vergaren van rijkdom en het omverwerpen van het shogunaat, en zijn familie werd ter dood veroordeeld. De grote namen in het shogunaat die Nagayasu ook hadden beschermd Ik raakte in de problemen van de hervormingen. Ik heb je ontmoet. In dit artikel zal ik het Okubo Nagayasu-incident uitleggen om erachter te komen wat voor soort incident het was.

Wat voor soort persoon is Nagayasu Okubo?

Voordat we het incident ontrafelen, laten we eerst eens kijken wat voor soort persoon Nagayasu Okubo eigenlijk was. Choyasu werd in 1545 geboren als de tweede zoon van Okura Shinyasu, een sarugaku-artiest die Takeda Shingen diende. Nagayasu diende Masatsugu Tsuchiya, een van de belangrijkste leden van de Takeda-familie die bekend stond als de ‘vierentwintig generaals van de Takeda’, en veranderde op dat moment zijn achternaam van Okura in Tsuchiya.

Nagayasu Tsuchiya was verantwoordelijk voor binnenlandse zaken en landbouwbeleid binnen het Takeda-gebied, evenals voor de ontwikkeling van mijnen zoals de Kuroyama-goudmijn. Nadat Shingen stierf, diende hij Takeda Katsuyori. Nadat de familie Takeda werd vernietigd tijdens de verovering van Koshu door Oda Nobunaga en Tokugawa Ieyasu in 1582, diende hij de familie Tokugawa.

Waarom besloot een vazal van de familie Takeda de vijandelijke familie Tokugawa te dienen? Er is echter een theorie dat Ieyasu hem toestond in de regering te dienen vanwege zijn vaardigheid in het bouwen van een tijdelijke residentie tijdens de verovering van Koshu, en een andere theorie is dat Ieyasu hem toestond in de regering te dienen vanwege zijn vaardigheid in het bouwen van een tijdelijke residentie. Er is een theorie dat hij zijn capaciteiten aan de familie Tokugawa verkocht. Na de val van de Takeda-clan bracht Ieyasu voormalige vazallen in zijn macht, dus dit kan een onderdeel van zijn inspanningen zijn geweest.

Nagayasu werd de heersende macht van Tadayuki Okubo, een senior vazal van de Tokugawa-familie, en veranderde op dat moment zijn achternaam in 'Okubo.' Daarna raakte hij, onder de bescherming van Tadanori, betrokken bij binnenlandse aangelegenheden en klom hij de een na de ander op.

Ontwikkelde Hachioji als vazal van de familie Tokugawa

Nadat Oda Nobunaga in 1582 werd gedood bij het Honnoji-incident, werd Kai het domein van Ieyasu. Op dat moment lag Kai in puin als gevolg van de chaos na de val van de Takeda-clan, en Ieyasu gaf Masanobu Honda en Tadatsugu Ina de opdracht om het te herbouwen. Er wordt echter gezegd dat het Chang'an was die daadwerkelijk de wederopbouw op zich nam.

Binnenlandse politiek is Chang'an's specialiteit. Hij herstelde de dijken van de Kamanashi-rivier en de Fuefuki-rivier, werkte hard om nieuwe rijstvelden te ontwikkelen en goudmijnen te ontginnen, en herbouwde Kai's binnenlandse bestuur in slechts een paar jaar.

In 1590, nadat Toyotomi Hideyoshi de Hojo-clan had verslagen en het land verenigde in de Odawara-verovering, werd Ieyasu beperkt tot de Kanto-regio. Een miljoen van de 2,5 miljoen landen in de Kanto-regio kwamen onder de directe controle van Ieyasu, maar Choyasu werd, samen met Tadanari Aoyama, Tadatsugu Ina, Nagatsuna Hasegawa en Motomasa Hikosaka, aangesteld als magistraat (hoofd van de lokale overheid) en kreeg de macht over de regio. gebied onder zijn directe controle. Choyasu creëerde een kadaster nadat hij de Kanto-regio was binnengekomen, wat erg nuttig zou zijn geweest toen Ieyasu later grondgebied verdeelde onder zijn vazallen in de Kanto-regio.

In 1591 kreeg Nagayasu zelf van Ieyasu een grondgebied van 8.000 koku (eigenlijk 9.000 koku) in Hachioji, in de provincie Musashi, zette een kamp op in Hachioji-juku (Hachioji City, Tokio) en diende als de 18e magistraat van Hachioji. liet het daar achter en ging verder met de bouw van de post. Daarnaast onderzocht hij de omliggende gebieden, waaronder Tama, en bouwde een dijk genaamd "Iwami Bank" en plantte bamboe om de Asakawa-rivier te kalmeren, die herhaaldelijk overstroomde met zijn waterbron van de berg Takao en de berg Kagenobu.

De Iwami Embankment is ontworpen om grote doorbraken te voorkomen door in verschillende delen van de dijk te snijden en gebieden die waarschijnlijk onder water zouden komen te zetten als vertragingsbekkens. Het is hetzelfde systeem als de ‘Kamitsui’, waarvan wordt gezegd dat deze is bedacht door Shingen, die Nagayasu eerder diende. Op deze manier maakte Nagayasu volledig gebruik van zijn ervaring in het dienen van de Takeda-familie en bleef hij een actieve rol spelen.

Hij adviseerde Ieyasu ook de oprichting van de 'Hachioji 500 Doshin', voornamelijk bestaande uit voormalige Takeda-vazallen, om de openbare orde en de grensveiligheid in de provincie Musashi te handhaven. In 1599 verleende Ieyasu toestemming om het aantal doshins te verdubbelen, en de beroemde ‘Hachioji Sennin Doshin’ werd geboren.

Trouwens, na de dood van Ieyasu dienden de Hachioji Sennin Doshin als bewakers bij het Nikko Toshogu-heiligdom en werden geleidelijk boeren. Aan het einde van de Edo-periode werd hij echter nieuw leven ingeblazen als een vazal van het shogunaat. In feite heeft het een diepe band met de Shinsengumi, en de directeur, Isamu Kondo, leerde Tennen Rishin-ryu, een zwaardvechtkunst geleerd door Hachioji Sennin Doshin. De ouders van Genzaburo Inoue, de leider van de 6e divisie, dienden als bewakers van Hachioji Sennin Doshin.

De "bescherming" van het shogunaat - Het ontwikkelen en ontwikkelen van goud- en zilvermijnen

Na de slag om Sekigahara in 1600 werden alle Sado-goudmijnen en Ikuno-zilvermijnen, die onder de controle van de familie Toyotomi stonden, eigendom van de familie Tokugawa. Vervolgens benoemde Ieyasu Nagayasu tot Yamato-magistraat en vervolgens tot inspecteur van de Iwami-zilvermijn en de vordering van de Sado-goudmijn. De vaardigheid van de familie Takeda in het beheer van de zilvermijnen werd erkend, en Choyasu ging verder om financiële middelen voor het shogunaat veilig te stellen. Er werd van hem verwacht dat hij een actieve rol zou spelen in de familie Tokugawa als de zogenaamde 'accountant' en 'veiligheidsbewaarder'. Het jaar daarop diende hij tegelijkertijd als Kai-magistraat, Iwami-magistraat en Mino-magistraat.

In 1603, toen Ieyasu shogun werd, werd Nagayasu ook benoemd tot de rang van Jugoi (Junior Vijfde Rang), Shimoishi-no-Kami, en werd hij aangesteld als de belangrijkste vazal van Ieyasu's zesde zoon, Tadateru Matsudaira. Overigens zal deze Tadaki Matsudaira in de toekomst nog een keer verschijnen, dus houd er rekening mee.

In hetzelfde jaar werd hij aangesteld als Sado-magistraat, waar de goud- en zilvermijnen zich bevonden, en als Jomu-magistraat (later Kandai-magistraat), en werd hij ook Toshiyori (later Roju). In 1606 werd hij aangesteld als Izu-magistraat naarmate de ontwikkeling van de goudmijn vorderde. Ik besloot tegelijkertijd posities te bekleden die allemaal verband hielden met goud- en zilvermijnen. Ook al was hij een voormalige vazal van de Takeda-familie, een zogenaamde ‘buitenlander’, hij klom snel door de gelederen, wat waarschijnlijk betekent dat hij door Ieyasu zeer gewaardeerd werd.

Als gevolg hiervan vertrouwde Ieyasu Choyasu het beheer van goud- en zilvermijnen, de ontwikkeling van transportnetwerken in de Kanto-regio en het vaststellen van mijlpalen toe die als indicatoren voor reizigers moesten dienen. Hij was verantwoordelijk voor de goud- en zilvermijnen, verhoogde snel de productie van de Sado-goudmijnen en ontwikkelde de mijnen in Izu. Door het integreren van nieuwe mijnbouwmethoden en smelttechnieken die uit het Westen waren geleerd, werd het productievolume van verschillende mijnen aanzienlijk vergroot. Er werd gezegd dat de mijnen waarbij Chang'an betrokken was, gevuld waren met goud en zilver.

Met betrekking tot de ontwikkeling van transportnetwerken werden in 1601 mijlpalen vastgesteld op de wegen Tokaido, Tosando en Hokuriku, en werden er poststeden ontwikkeld. Het was trouwens Chang'an die de afstanden heeft vastgesteld die we vandaag de dag kennen: 1 li = 36 steden, 1 stad = 60 ken en 1 ken = 6 shaku.

Neem deel aan factieoorlogen als de "algemene vertegenwoordiger van de natie"

Bovendien bleef Chang'an zijn netwerk van contacten uitbreiden door middel van actieve diplomatieke strategieën. Naast het trouwen van zijn zoon met de dochters van Yasunaga Ishikawa en Terumasa Ikeda, en verwantschap met hem, regelde hij ook het huwelijk tussen Tadateru Matsudaira en de oudste dochter van Masamune Date, Goro Hachihime, en werd zo goede vrienden met Masamune. Vanwege zijn uitgebreide netwerk van connecties met machtige mensen en feodale heren, werd hij de ‘algemene vertegenwoordiger van de natie’ genoemd. Voor Chang'an kan worden gezegd dat de lente van deze wereld werkelijk is aangebroken.

Trouwens, Chang'an houdt van luxe en vrouwen. Er zijn veel anekdotes over zijn wandaden, zoals het toestaan dat veel vrouwen hem vergezellen tijdens zijn mijninspecties, en het renoveren van het kasteel dat hij inspecteerde naar zijn zin. Kennelijk heeft hij een testament nagelaten dat zijn lichaam na zijn dood in een gouden kist zou worden geplaatst en dat er in Kai een prachtige begrafenis zou plaatsvinden. Ieyasu was er misschien verbitterd over, maar hij leek het te hebben getolereerd omdat hij een getalenteerd persoon was.

Binnen het shogunaat maakten Nagayasu en Tadachika Okubo deel uit van de ‘Budanha’-groep, en waren verwikkeld in een machtsstrijd met de ‘Bunji-factie’, waarbij Masanobu en Masazumi Honda’s vader en zoon centraal stonden. Ondertussen vond het Okamoto Daihachi-incident plaats van 1609 tot 1612.

Daihachi Okamoto, een vazal van Masazumi Honda, profiteerde van het feit dat de christelijke feodale heer Arima Harunobu zijn grondgebied wilde herwinnen als beloning voor het tot zinken brengen van een Portugees schip in Nagasaki, en beroofde Harunobu van een grote hoeveelheid geld en goederen. een incident waarbij steekpenningen zijn aangenomen. In de veronderstelling dat een deel van het geld en de goederen die ze ontvingen in handen van Masazumi Honda was beland, viel de Mudan-factie de Bunji-factie aan. Choyasu had de leiding over het nemen van beslissingen met betrekking tot het Okamoto Daihachi-incident, en misschien vanwege de bedoelingen van de anti-Bunji-factie werd Daihachi geëxecuteerd en werd Harunobu uiteindelijk ter dood veroordeeld. Honda en zijn zoon wisten te voorkomen dat ze betrokken raakten, maar de Bunji-factie leed grote schade en de Mudan-factie begon op te scheppen over hun macht.

Hoewel Choyasu opschepte over macht, verloor hij in zijn latere jaren de gunst van Ieyasu als gevolg van een afname van de hoeveelheid gedolven goud en zilver, en werd hij de een na de ander uit zijn magistraatposities ontslagen. Vervolgens stierf hij op 25 april 1613 in Sunpu aan verlamming. Hij overleed op 69-jarige leeftijd.

Vermoeden van verduistering en omverwerping van het shogunaat na de dood

Hoewel hij hoog aangeschreven stond door het shogunaat, door de gelederen klom en uiteindelijk wat pech had, was zijn leven over het algemeen bevredigend. Chang'an lijkt dat wel te zijn. De persoon zelf was misschien redelijk gelukkig, maar de betrokkenen leden verschrikkelijke gevolgen door de frauduleuze vermeerdering van rijkdom die na zijn dood werd ontdekt. Dat is het Okubo Nagayasu-incident, het hoofdonderwerp van dit artikel.