Nationaal isolatiebevel (2/2)“Isolatie” door het Edo-shogunaat

In 1636 werden maatregelen tegen Portugal, een katholiek land, geïmplementeerd als het "Vierde Nationale Isolatiebevel". Het shogunaat verdreef 287 Portugese mannen en hun vrouwen en kinderen die geen verband hielden met de handel naar Macau, en verplaatste de overige Portugezen naar Dejima, dat in hetzelfde jaar werd voltooid.

De Shimabara-opstand brak uit in oktober 1637, toen het shogunaat geleidelijk de handel met het buitenland beperkte en de onderdrukking van het christendom verhoogde. Het shogunaat werd achtervolgd door een grootschalige opstand van christenen die duurde tot februari 1638, en nadat de opstand was onderdrukt, werd het gevoel van crisis tegen het christendom nog sterker.

De weg naar “nationaal isolement” ④ “Nationaal isolement” voltooid met het vijfde nationale isolatiebevel

Vervolgens werd in 1639 het Julibevel, ook wel bekend als het Vijfde Nationale Isolatiebevel, uitgevaardigd. Het zal Portugese schepen volledig verboden worden de haven binnen te gaan, en als ze deze regel overtreden, zal het schip worden vernietigd en zal de bemanning worden geëxecuteerd.

Bovendien staat er dat ‘als christenen een kliek vormen en iets ongewenst plannen, ze onmiddellijk gestraft zullen worden’, wat beïnvloed lijkt te zijn door de Shimabara-opstand. Er wordt gezegd dat het nationale isolement werd voltooid met het Vijfde Nationale Isolatiebevel.

Trouwens, Japan verbrak in 1624 de diplomatieke betrekkingen met Spanje, een ander katholiek land naast Portugal, en verbood Spaanse schepen de kust te bezoeken. Er wordt gezegd dat de reden waarom de betrekkingen met Portugal voortduurden tot het 16e jaar van Kanei was dat ze wachtten tot het protestantse Nederland in staat was de handelsgoederen te leveren waarnaar Japan zocht.

Nederland vocht met Spanje in de Nederlandse Onafhankelijkheidsoorlog en richtte in 1581 de Bondsrepubliek der Nederlanden op, maar de oorlog ging door en in 1609 werd een wapenstilstand met Spanje gesloten. In hetzelfde jaar openden de Nederlanders een handelspost in Hirado.

Wat er met Engeland gebeurde, dat in de vroege Edo-periode als een handelsnatie werd beschouwd, werd verslagen in de concurrentie met Nederland, sloot zijn handelspost in Hirado in 1623 en trok zich terug uit de handel.

Waar waren de 'Vier Uitgangen'-tellers onder 'Isolatie'?

Hoewel het zogenaamde ‘nationale isolement’ werd voltooid met het Vijfde Nationale Isolatiebevel, waren er nog steeds vensters van contact met andere landen. Dit zijn de "vier monden": Nagasaki, Satsuma, Tsushima en Matsumae (Ezo).

Bij de Nagasaki Exit vond de handel met Nederland en China (Ming- en Qing-dynastieën) plaats onder de Nagasaki-magistraat, die onder directe controle stond van het Shogunaat. Deze twee landen hadden tijdens de Edo-periode geen formele diplomatieke betrekkingen, maar hadden alleen handelsbetrekkingen, en daarom worden ze ‘handelslanden’ genoemd. Aanvankelijk verbleven de Nederlanders in Dejima en de Chinezen in de stad Nagasaki, maar vanaf 1689 verhuisden ze naar Chinese residenties om smokkel en verspreiding van het christendom via China tegen te gaan.

Bij de Satsuma-uitgang voerde de Shimazu-clan van het Satsuma-domein (prefectuur Kagoshima en de zuidwestelijke prefectuur Miyazaki) diplomatieke zaken en handel met het Ryukyu-koninkrijk, en bij de uitgang Tsushima voerde de So-clan van het Tsushima-domein (stad Tsushima, prefectuur Nagasaki en een deel van de prefectuur Saga) voerde diplomatieke activiteiten en handel met Korea. De twee landen staan bekend als "communicatielanden" vanwege hun formele diplomatieke betrekkingen.

Nadat het Ryukyu-koninkrijk in 1609 (Ryukyu-invasie) was binnengevallen door de Shimazu-clan, bleef het, hoewel het een semi-onafhankelijk land bleef, feitelijk onder de controle van de Shimazu-clan. Missies van het Ryukyu-koninkrijk bezochten Edo in totaal 18 keer, beginnend in 1634 en eindigend in 1850.

Aan de andere kant kwamen er tussen 1607 en 1811 in totaal twaalf keer gezanten uit Korea (de eerste drie hadden verschillende namen). De betrekkingen met Korea waren verslechterd als gevolg van de verzending van troepen door Toyotomi Hideyoshi naar Korea, maar de diplomatieke betrekkingen werden hersteld na onderhandelingen door de Sou-clan, die nauw betrokken was geweest bij Korea.

De laatste Matsumae-uitgang is waar de Matsumae-clan van het Matsumae-domein (oorspronkelijk in het zuiden van Hokkaido, later uitgebreid) verantwoordelijk was voor de Ainu van Ezo (heel Hokkaido, het eiland Sakhalin, de Koerilen-eilanden, enz.), en bij uitbreiding de Ainu van de benedenloop van de rivier de Heilong (Amoer) in Rusland en dreven handel met de bewoners.

Het einde van “isolatie” en “openstelling van het land”

Op deze manier bleef het shogunaat communiceren met het buitenland onder het beleid van ‘nationaal isolement’. In de late Edo-periode bezochten schepen uit Rusland, Frankrijk, Engeland en Amerika echter de een na de ander Japan om te onderhandelen over diplomatieke en handelsovereenkomsten. Toen, in juli 1853, arriveerde een zwart schip onder leiding van Matthew Perry in Uraga. In maart 1854 werd het Verdrag van Vrede en Vriendschap ondertekend tussen Japan en de Verenigde Staten, wat het einde betekende van Japans ‘nationale isolement’ en zijn ‘openstelling’.