Morinobu Nishina (2/2)Prins van de familie Takeda die werd vermoord door zijn broer

In de Edo-periode werd het het domeinkantoor van het Takato-domein, en de kasteelheren veranderden in de Kyogoku-clan, Hoshina-clan en Torii-clan. In 1691 verwierf Naito Kiyohira het kasteel voor 33.000 koku, en het ging het Meiji-tijdperk in als het kasteel van de 8e generatie van de familie Naito.

Tegenwoordig omvatten de overblijfselen van het kasteel stenen muren, grondwerken, droge grachten en poorten, die zijn aangewezen als nationale historische locaties. In 2006 werd het geselecteerd als nummer 30 van de 100 beroemde kastelen van Japan. Er zijn hier 1.500 Takato-okohigan-kersenbomen geplant, en het is ook een beroemde plek om kersenbloesem te bekijken.

Goroyama en Nishina Morinobu-standbeeld

Morinobu Nishina pleegde zelfmoord in 1582 tijdens de verovering van Koshu door Oda Nobunaga.
Takato Castle werd verdedigd door Morinobu Nishina, maar na de slag vonden naburige boeren de lichamen van Morinobu en anderen, cremeerden ze in Wakamiyahara en begroeven ze in de bergen. Sindsdien wordt deze berg Mount Goro genoemd (de kindernaam van Nishina Morinobu).

Aan het einde van de Edo-periode werd op initiatief van Mototsune Nakamura, een arts en confucianistische geleerde uit het Takato-domein, een heiligdom gebouwd om de geesten te verankeren. Strikt genomen is de algemene naam van de bergen de berg Goro, met Morinobu Nishina in het midden van de berg Goro, Bitchu Oyamada, de vice-generaal, bij de berg Shiro, Kindayu Watanabe, hoofd van de Rojinshu-groep, bij de berg Saburo Hana Suwa, die zelfmoord pleegde door zich in de gelederen van de vijand te begeven om haar dood te wreken (Yorikiyo Suwa), bouwde een heiligdom voor haar krijgers op de berg Ichiro om haar ziel te herdenken.

Een beetje off-topic, maar Kindayu Watanabe, wiens heiligdom op de berg Saburo was verankerd. Kindayu had zelfs tijdens de Sengoku-periode een unieke carrière. Omdat Watanabe Kindayu technisch gezien Watanabe Kindayusuteru is, wordt hij beschouwd als een lid van de Watanabe-partij, een afstammeling van Watanabe Tsuna, die in heel Japan bestond. Hij was oorspronkelijk een samoerai uit de provincie Totomi en diende de familie Imagawa. Toen de familie Imagawa echter viel, werd hij een van de vazallen die de familie Tokugawa dienden en het kasteel van Takatenjin beschermden.

Hij nam deel aan de Slag om Anegawa in juni van het eerste jaar van Genki (1570) als Oda Tokugawa-kant, met een vermiljoenen speer en een gouden strook vlag, en hij werkte heel hard en werd door Oda Nobunaga geprezen als 'Japan's strijder'. beste speermeester.'' Ik werd gerekend tot een van de 'Zeven Spears van Anegawa'. Toen de familie Takeda in 1574 echter het kasteel van Takatenjin veroverde, werden de vazallen van Tokugawa die daar waren gebarricadeerd verdeeld in degenen die terugkeerden naar het grondgebied van Tokugawa en degenen die zich bij de familie Takeda voegden die het hadden veroverd. Watanabe Kindayu daalde af naar de Takeda-clan en nam deel aan de Slag om Takato Castle. In 1582, net voordat de slag om Takato Castle begon, haalde de kasteelheer, Morinobu Nishina, Kindayu Watanabe, die de familie Tokugawa diende, over om het kasteel te verlaten en terug te keren naar Tokugawa. Watanabe Kindayu weigerde echter resoluut en deelde zijn lot met het kasteel. Watanabe Kindayu doorliep de Sengoku-periode en veranderde zijn heren van de familie Imagawa in de familie Tokugawa in de familie Takeda. Uit dit verhaal wordt aangenomen dat Kindayu Watanabe in een heiligdom was verankerd.

In 1985, toen het NHK Taiga-drama Takeda Shingen werd uitgezonden, werd onderzoek naar de Takeda-familie actief. Op dat moment bouwden individuen uit Takato Town een standbeeld van Morinobu Nishina op de berg Goro en schonken het aan de stad in de hoop Takato Town en het toerisme nieuw leven in te blazen. Dit beeld is gebaseerd op het ``Beeld van Morinobu Nishina'', eigendom van een afstammeling van Morinobu Nishina, en is gemodelleerd nadat hij op een bureau zat en een harnas droeg. Mensen bezoeken nog steeds de berg Goro, waar de geesten van Morinobu Nishina en zijn vazallen van de Takeda-familie die in zo'n hevige strijd hebben gevochten, zijn vastgelegd.

Prefectuurlied Shinano no Kuni van de prefectuur Nagano

In heel Japan hebben veel prefecturen prefectuurliederen (liederen die zijn doorgegeven, prefectuurliederen of prefectuurliederen genoemd), en de prefectuur Nagano heeft een prefectuurlied genaamd 'Shinano no Kuni'.

``Shinano no Kuni'' werd in 1899 geschreven door Saku Asai van de Nagano Normal School (momenteel de Faculteit Educatie van de Shinshu Universiteit) voor basisschoolleerlingen, en Kiharu Kitamura componeerde het voor een sportdag voor vrouwelijke studenten. Omdat de normale school waar het lied werd geschreven een lerarenopleiding was, onderwezen leraren die aan de Nagano Normal School studeerden 'Shinano no Kuni' op de scholen waaraan ze waren toegewezen, en het lied verspreidde zich door de prefectuur.

Trouwens, in het Meiji-tijdperk was de prefectuur Nagano verdeeld in de prefectuur Nagano in het noorden en de prefectuur Chikuma in het zuiden, met het prefectuurkantoor in Matsumoto. In de vroege Meiji-periode werden deze twee prefecturen geïntegreerd om de prefectuur Nagano te vormen, maar er bleven conflicten bestaan, die zelfs de ‘Burgeroorlog’ en de ‘Noord-Zuid-ongelijkheid’ werden genoemd. In 1948, het begin van het Showa-tijdperk, werd een schriftelijk advies ingediend bij de reguliere prefectuurvergadering van de prefectuur Nagano om de prefectuur in noord en zuid te verdelen, waardoor de prefectuur opnieuw werd verdeeld. Op dat moment zouden de mensen uit de prefectuur Nagano die meeluisterden ‘Shinano no Kuni’ hebben gezongen om hun verzet tegen het verdelingsplan te tonen, en de mening werd uiteindelijk verworpen. In 1968 stelde de prefectuur Nagano "Shinano no Kuni" in als prefectuurlied.

In nummer 5 van Shinano no Kuni staan geweldige mensen die uit de prefectuur zijn verdreven. Deze omvatten Minamoto no Yoshinaka, de Asahi-generaal tijdens de Genpei-periode, Osamu Dazai, de grote schrijver, Sakuma Shozan, een westerse geleerde aan het einde van de Edo-periode, en Morinobu Nishina, die zich afzonderde in Takato Castle en hard werkte. Op deze manier werd Morinobu Nishina zelfs vandaag de dag een bekende figuur in de prefectuur Nagano.

Shingen Festival en Nishina Goro Morinobu Corps

In de prefectuur Yamanashi wordt het Shingen-festival (dat in de herfst wordt gehouden sinds de pandemie van het coronavirus) elk jaar gedurende drie dagen gehouden van vrijdag tot zondag vóór 12 april (de verjaardag van de dood van Takeda Shingen). Het hoogtepunt van het festival is de historische optocht van de 24 Takeda-generaals, ‘Koshu Corps Departure’, en vanwege de grote omvang werd het in 2012 in het Guinness Book of World Records erkend als het ‘festival dat de mensen aantrekt’. de meeste samoerai.''
De oorsprong van het Shingenko Festival gaat terug tot het Cherry Blossom Festival dat begon in 1947. Vanaf dat moment tot de laatste dag werd er een processie te paard gehouden door lokale bewoners van het Aikawa-gebied van Kofu City.

In 1966 werd het eerste Kofu Shingen-festival gehouden, met traditionele festivals uit verschillende regio's.
In 1969 werd het festival, onder invloed van het NHK taiga-drama 'Hemel en Aarde', het jaar daarop omgedoopt tot het 'Shingen Festival', en het wordt tot op de dag van vandaag voortgezet.

Het hoogtepunt van het huidige ``Shingen Festival'' is de parade van krijgers die vaak verschijnt. Vrijwilligers worden gerekruteerd uit overheidsorganisaties, sponsorbedrijven en prefecturen van zusterstaten (zoals Iowa, VS) om als krijgers deel te nemen aan deze stoet van krijgers. Vervolgens zal de parade, onder de vlag van ‘Furinkazan’, worden verdeeld in ‘Wind Corps’, ‘Forest Corps’, ‘Fire Corps’, ‘Mountain Corps’ en ‘Honjin’. Korps / Takeda Jidai-korps ''. Morinobu Nishina sluit zich aan bij de ``Honjin-tai/Takeda Jidai-tai'' en toont de dappere mannen uit het verleden.