Mikawa Ikko Ikki (2/2)De vazallen gingen uiteen! Ieyasu zit in grote problemen

Een verrassend aantal militaire commandanten stonden aan de vijandelijke kant van Ieyasu, en Ieyasu moet een sterk gevoel van crisis hebben gehad. Zou het kunnen dat de religieuze macht van de Ikko-sekte zo sterk was dat zij de vazallen verdeelde? Trouwens, als je de Tokugawa-vazallen grofweg verdeelt, steunden senior vazallen Ieyasu, en anderen en degenen die verloren in machtsstrijd onder senior vazallen kozen de kant van de Ikko-sekte.

Lokale heren zoals de Kira-clan, de Arakawa-clan en de Sakurai Matsudaira-clan, die de bewakers van Mikawa waren, zagen deze verdeling van vazallen als een kans. De Kira-clan, die relatief nieuwe vazallen waren, wilde het gebied terugkrijgen dat verloren was gegaan aan Ieyasu toen ze vazallen werden, en de anti-Ieyasu die niet blij waren met Ieyasu, die onafhankelijk werd van de Imagawa-clan en een bondgenootschap sloot met Oda Nobunaga. het land, inclusief de Matsudaira Sakurai-clan, sloot zich aan bij de Ikko Ikki-groep en probeerde Ieyasu te verslaan. Hoewel de bewegingen van de Kira-clan zich op dezelfde Ieyasu richtten, bestaat er ook een theorie dat ze geen verband houden met de Ikko Ikki vanwege de timing van de aanval en het gebrek aan communicatie tussen de groepen.

Het is niet precies bekend wanneer de Mikawa Ikko Ikki begon, maar er wordt gezegd dat deze in juni of september heeft plaatsgevonden. De ikki-troepen barricadeerden zichzelf in tempels zoals de Honshu-tempel en de drie tempels in Mikawa, en de militaire commandanten verschansten zich ook in hun respectievelijke kastelen. Als reactie daarop plaatste Ieyasu de Torii-clan bij de Jogu-ji-tempel, de Okubo-clan bij de Katsutoshi-ji-tempel, de Fujii Matsudaira-clan bij de Honsho-ji-tempel en de Sakai Masachika bij het Nishio-kasteel om dit tegen te gaan.

Het lijkt erop dat er schermutselingen hebben plaatsgevonden tussen de twee partijen, maar de timing is tot op zekere hoogte bekend dat Matsudaira Ietada en Matsui Tadatsugu aan de kant van Ieyasu in oktober het kamp van Yoshiaki Kira (Nishio City, prefectuur Aichi) aanvielen, en een felle strijd eindigde in de kasteel. Het is een strijd waarin we verloren hebben. Er wordt aangenomen dat er verschillende van dit soort veldslagen hebben plaatsgevonden, maar de opstanden namen niet af tijdens het 6e jaar van Eiroku. De verschijning van heer Ieyasu zelf op het slagveld verlaagde echter het moreel van de militaire commandanten die zich bij de opstand hadden aangesloten. Veel militaire commandanten keren terug naar de zijde van Ieyasu en zeggen: ‘Ik kan niet buigen voor mijn meester!’ Sommigen rennen zelfs weg zodra ze Ieyasu zien.

Mikawa Ikko Ikki ③ Slag bij Kamiwada

De hevigste strijd van de Mikawa Ikko-opstand was de Slag om Kamiwada, die plaatsvond in januari 1564. De feiten zijn niet duidelijk, aangezien verschillende data en details van de strijd in verschillende documenten zijn vastgelegd, maar er wordt aangenomen dat de opstandelingengroep van de Honshuji-tempel en de Shotoji-tempel het Kamiwada-fort heeft aangevallen, dat werd beschermd door Tadakatsu en Tadayo Okubo, en er brak een veldslag uit. Er lijkt geen twijfel over te bestaan.

Volgens de Sanshu Ikko Soranki, die in de 18e eeuw werd opgesteld, werden Tadakatsu en Tadayo beiden in de ogen geschoten en gewond tijdens de strijd. Toen het fort op het punt stond te vallen, haastte Ieyasu zich te hulp vanuit Okazaki Castle (Okazaki City, prefectuur Aichi) en herstelde zich, maar was niet in staat de opstandmacht te verslaan en de strijd duurde drie dagen. Op de 13e viel Okubo's partij de Shotoji-tempel aan, het bolwerk van de Ikko Ikki. Op dat moment was Ieyasu ook kandidaat voor het ambt, maar hij werd aangevallen door relschoppers en werd geraakt door een pistool. Het lijkt erop dat Ieyasu niet gewond raakte omdat de kogel het dikke deel van zijn pantser raakte, maar het lijkt erop dat hij op het nippertje was. Ieyasu ontsnapte ternauwernood met zijn leven en verhuisde naar de Manshoji-tempel (Okazaki City, prefectuur Aichi).

Toen, op 15 januari, terwijl de opstandelingen bij de Jogu-ji-tempel tegen Ieyasu vochten, waren de opstandelingen bij de Honshu-ji-tempel en de Shotoji-tempel van plan om het Okazaki-kasteel aan te vallen in afwezigheid van Ieyasu. De strijd begon bij Ohira, vlakbij het Okazaki-kasteel. Toen hij dit hoorde, ging Ieyasu samen met zijn oom Nobumoto Mizuno op pad om de opstand een halt toe te roepen. Er volgde een enorme strijd tussen de Ikki-troepen en Batohara, maar het was Ieyasu's kant die de hevige strijd won. De volgende dag, op de 16e, lieten ongeveer 130 mensen hun nek onderzoeken. Vervolgens viel Matsudaira Ietada op 25 januari het Mutsukuri-kasteel (Koda-cho, Nukata-gun, prefectuur Aichi) aan en veroverde het, waar Natsume Yoshinobu zich bevond.

Terwijl dit gevecht voortduurde, overtuigde Ieyasu zijn ondergeschikten voortdurend om terug te keren en slaagde erin de opstand te doorbreken. Aan de andere kant blijft de opstandgroep ongeorganiseerd, omdat niet elke tempel in harmonie is. Hoewel ze allemaal lid waren van dezelfde Ikko Ikki-strijdmacht, lijkt het erop dat één reden was dat de leden divers waren, waaronder monniken, samoerai, boeren en militaire commandanten van de anti-Ieyasu-factie die geen discipelen waren. Volgens één theorie: Er werd een factie gevormd tussen samoerai en boeren, waarvan wordt gezegd dat dit het geval was. De afwezigheid van een topfiguur als Ieyasu leek een bijdragende factor te zijn geweest, en ze waren in het nadeel.

Mikawa Ikko Ikki ④ Verzoening onder gunstige voorwaarden voor de Ikki-kant

Ondanks verliezen in de strijd en enkele overlopen, stelden de Mikawa Ikko Ikki-troepen medio februari een vredesverdrag voor aan Tokugawa Ieyasu. Volgens ‘Mikawa Monogatari’ waren de voorwaarden voor de opstand het vergeven van de deelnemers aan de opstand, het sparen van de levens van Masanobu Honda en andere opstandleiders, en ‘het behouden van de tempel zoals die vroeger was’, wat betekent dat ze de macht bleven behouden. recht om de tempel niet te betreden. Wij vragen drie dingen.

Ieyasu wil geen tijd meer verspillen aan de opstand midden in de strijd om Mikawa te verenigen. Hoewel er momenten waren waarop Tokugawa Ieyasu zijn ontevredenheid uitte over het idee om de levens te sparen van degenen die verantwoordelijk waren voor de opstand, stemde Tokugawa Ieyasu uiteindelijk in met de voorwaarden voor vrede van de kant van de opstand. Eind februari werd de eed teruggenomen en werd een vredesakkoord bereikt. Als gevolg van het vredesakkoord kregen tempels hetzelfde recht van niet-toegang als vóór de opstand. Kijkend naar dit resultaat is de uitspraak vrij mild aan de kant van Ikki...

Als gevolg van de vrede werd de opstand ontbonden. Onder de vazallen die de kant van de Ikko-sekte kozen, gaven Moritsuna Watanabe en Yoshinobu Natsume zich over en keerden terug, terwijl Sadatsugu Hachiya gratie kreeg en terugkeerde. Aan de andere kant werd het territorium van sommige samoerai, zoals Masanobu Honda, de Kira-clan en de Arakawa-clan, in beslag genomen en werden ze gedwongen het land te verlaten. Trouwens, nadat Masanobu Honda naar de provincie Kaga was verhuisd, keerde hij op voorspraak van Tadayo Okubo terug naar de familie Tokugawa. Hij zal tot de dood van Ieyasu als senior vazal dienen.

Mikawa Ikko Ikki ⑤ Ieyasu's conversieorder toont een glimp van de "oude Danuki"

Het leek erop dat de opstand vreedzaam was opgelost, maar nadat de daders van de opstand het land hadden verlaten, ondernam Tokugawa Ieyasu actie. Door gebruik te maken van het feit dat het aantal vijandige samoerai was afgenomen, dwongen ze de tempels zich tot andere sekten en religies te bekeren. Wat was de petitie? Natuurlijk maakte de tempelkant bezwaar, maar Ieyasu zou hebben verklaard: ‘De tempel zal blijven zoals hij was en terugkeren naar de staat van de wildernis waar er geen tempel was.’

Het is een gek argument, maar zelfs als ze probeerden in opstand te komen, waren er geen samoerai die als strijdmacht konden dienen, en wat overbleef waren de discipelen, die voornamelijk boeren waren. Uiteindelijk werden veel van de tempels van de Ikko-sekte vernietigd. Het was de Ikko-sekte gedurende ongeveer twintig jaar, tot 1583, verboden om in de provincie Mikawa te opereren.

Tokugawa Ieyasu na de Mikawa Ikko Ikki-opstand

Tokugawa Ieyasu, die de Mikawa Ikko Ikki onderdrukte. Door de tegengestelde krachten te verdrijven zal de eenheid van de vazallen toenemen. Het soepele beleid om de vazallen die aan de opstand deelnamen te ontlasten, zorgde ervoor dat ze zich bij hen in de schulden voelden. Een van de resultaten zou Natsume Yoshinobu kunnen zijn, die in de plaats van Ieyasu stierf tijdens de Slag om Mikatagahara. Door de gebieden van de verdreven vazallen te verwerven en een systeem in te voeren om de jaarlijkse belastingen centraal te innen, verzekerden ze zich bovendien van een bron van financiering, zodat ze over voldoende voorraden beschikten. Zo begon Ieyasu opnieuw zijn invasie van Higashi Mikawa. Hij nam de controle over de provincie Mikawa over en breidde zijn strategie uit om Totomi te veroveren.